Görmemi istemiyorsun ya sen
Oysa ne çok seziyorum ben
Sen maskeni takınıyorsun kalbe
Ben kanatıyorum içimi eze eze..

Perdenin ardında kalırsa yüzler
Gülüşler de bazen yalan söyler

Bir satır, bir söz yer etmese düne
Nasıl varır gelirdik bugüne?
Eyvallah etmek zulüm gelmez
Bir başka dünya taşıyorsan kalbinde

Geçmişin gölgesinde kalırsa hisler
Zaman da bazen yalan söyler

Üzülme bunlar yağmur bulutu
Bir yağsa geçer gider
Güvercinler bile sevmez bu yolu
Göçlerden önce sevgiler biter..

Sevinçleri hatırlamak sana gereksiz bir değer yüklemekten bana acı vermekten başka hiçbir işe yaramıyor. Vazgeçmek değil bu, kaybeden, kazanan, vazgeçen, kalan ya da giden yok.. Her zaman sandığımız gibi bir masalın içinde yaşamıyoruz, hayat oldukça gerçek, yaşarken anlıyorsun bunu,gerçekleri taşımak zorunda kaldıkça.. Bir maç değil yaptığımız, çim saha değil bu üzerinde yürüdüğümüz yol.. Taktikler işe yaramıyor işte, tıkandığı yerde çözülmüyor işler, performansı arttırmak çare olmuyor.. Zamanla kendin olmaktan çıkıyorsun, oyuna -masala- inanmaya başlıyorsun.. Senarist olma çaban var ya, başrol de senin, elinde yıpranmamış bir hayat var,istediğin kadar zedeleyebilirsin onu,hırpalayabilirsin, sahibini de umursamana gerek yok.. Oyun bencillik ister kimi zaman,öyle ya biz bir ekip değiliz..Özel olma çaban var ya,öyleydin.. Ne de olsa yönetmen de sendin onca tecrübesizliğine rağmen..Anlaşılamama çaban var ya,anlayamadım seni,başardığını söyleyebiliriz..Haklıydın, büyük oyuncular anlaşılamamış olmalı ki ilgi çeksinler..Sende, olmak için çabaladığın ne varsa hepsi bir bir gerçekleşti..Bembeyaz bir ruhu günden güne çamura buladın sen..İyi bir oyuncu,senarist,yönetmen,nefret edilen bir arkadaş,dost,sevgili,saygıyı yitiren bir insan,kıskanç bir benlik ve en önemlisi de çamura bulanmış bir ruh oldun..Elindeki yıpranmamış hayatımı da umarsızca paralamak istedin..Hak etmemiş bir ruhtun..Zamanla ruhun da sıkıldı senden..Onu da o kadar pervasızca,özensiz kullandın ki..O bembeyaz halinden bugünlere nasıl geldiğini bile anlayamadı zavallı!Dayanamadı sonunda o da terk etti seni..Ben filmdeki melek rolünü üstlenmiştim ya ruhun bile terk etti seni,ben hala yanı başında duruyordum,ne işim varsa..Herşey olmaktan yavaş yavaş sıyrılıyordun..Çok yavaş..Yavaş yavaş arınmaya başladım ben de senden..Yanında durdukça daha da kolay oldu işim..Günler geçiyor sen daha da kirleniyordun..Ellerimi tutmanı istemiyordum, üzerlerinde senden kalan izler kolay temizlenmiyordu..Ben senden arınmaya çalışıyordum..En iyisi çekip gitmekti, gidemiyordum..Her cesaretimi toplayıp gitme girişimimde,nasıl oluyorsa beni şaşırtıyor,kalmamı sağlıyordun..Öyle ya senarist sendin..Ama benim gitmem gerekiyordu,hissediyordum bunu..Hiç iyi bitirmedin hikayenin sonunu..Böylesi bir son yakışmadı bu senaryoya..Ama karışamadım,bu senin hikayendi..O kadar kirli bir ruhla tamamladın ki bu oyunu..Film noktalanmıştı,artık her gün seni görmek zorunda değildim..Ve bir gün topladım tüm cesaretimi,bir daha senin hiçbir projende yer almamaya karar verdim..Artık bensizdin,ruhunu istediğin kadar,istediğin gibi kirletebilirdin..

Kimsin? Tanıyamadım..
Gözünde yaşını yağmura
Zorda başını omzuma
Sonunda bıçağını sırtıma
Yoldaş eden,
Kadın kokusuna kapılıp yiten
Dostluğa ihanet eden
Yani en yalın halde sen..
Yani bende bitmişken..
Unutkanlık başa bela
Çoğu zaman derde deva,
Onca vakit geçmişken..
Sahi neydik, nerdeydik biz?
İnan hatırlayamadım..