Ağırlaştırmıyorum çok uzun zamandır hayatı, üzülsem üzülmemiş gibi yapıyorum ama sevinirsem daha da sevinmeye çalışıyorum. Eskiden nasıldım, şimdi nasılım hatırladım bugün. O zaman benden daha çok vardı sende, o zaman korkmazdım, çabalamazdım göstermemek için kalbimin yüzüme yansımasını. Sözcükleri kendime saklamazdım en basiti. Kendimce yaşamazdım, daha ağır daha uçtaydı herşey.. Ve daha ortada... Belki ondan dün gece yıllar sonra aradığımda hiçbir zaman arkadaş olmadığımızı, olamayacağımızı bir kez daha anladım. İşin gerçeği şuydu ki, beni çok sevmenden hep çok korktum, daha da derinleşmeden su, boğulmadan kıyıya kaçtım sudan bir bahane bulup...

Neden böyle olduğunu sormuştun, anlatayım...

İnsanın kıyıda da boğulabildiğini gördüğümde sen çoktan bir can simidi bulmuştun kendine. Ben kuma varmak için çırpınadururken, o kadar iyi öğrendim ki yüzmeyi, işte o çırpınışlar beni bugüne getirdi.

Sen can simidinle sakin ve güvendeyken, ben kıyıda çırpına çırpına yüzme öğreniyordum. Kıyıda yüzmek ne kadar zor bilir misin? Su seni kaldırmaz, yeterince derin değildir, tehlikesiz sandığından bırakıverirsin kendini ama dalgaların en güçlü olduğu yerdir kıyılar! O dalgalara çarpa çarpa, çırpına çırpına, sonunda yüzmeyi o kadar iyi öğrendim ki, en derin sular bile vız geldi gözüme..

Ya sen? Sen can simidin olmadan yüzemezsin, hadi yüzdün diyelim, sen kıyıya gelemezsin ki sudan çıkabilesin. Sen dalgalarla baş edemesin..

Neden mi böyle oldu? Sen durgun sularda bir can simidi arıyordun, sakin sakin yüzmek istiyordun sen, benim istediğimse kıyıda deli gibi çırpınmak, istediğim an sudan çıkabilmekti..

Uzaktan el sallasak yeterdi
Yanınıza gelmeye ne gerek vardı
Gülümseyip geçsek keserdi
Sohbetler sizi bozardı
Bakışınıza anlam veremedik ya
Bizi bilseydiniz olmazlardı
Biz kalplere doğru attık zarları
Sizin tercihiniz tribüne oynamaktı
Biz kendimiz seçtik kahkahayı
Sizin daha ciddi işleriniz vardı
Siz gibi yüze gülüp de biz
Arkadan basmadık yaygarayı
Sizin dünya pek ucuza satılıktı
Üç kuruşluk adam parsayı topladı
Besbelli pek geniş mideniz
Biz bu kadarını sindiremeyiz
Bildikleriniz çoktur elbet
Bilmediklerinize yetişemeyiz
Sevmeyenimiz bolsa da
Sevdiğimizin kıymetini biliriz
Kalpten gelir hislerimiz
Bundandır ki söz geçiremeyiz
Böyle gördük dostluktan
Biz ne bilirsek onu söyleriz
Sahte yolunuzu kaybederseniz
Sanmayın olur sevincimiz
Olur da fark ederseniz bir gün
Gelin siz, biz yine kabulleniriz..